بیش از دو دهه است که تحلیل احتمالی ریسک (PRA)و تکنیکهای زیرمجموعه آن از
جمله تحلیل درخت خطا (FTA)، روش قابل اعتمادی در ارزیابی ایمنی بوده و
بخاطر نگه داشتن نگرش جامع و سیستمی، بارها قابلیت خود را در اشکار کردن
نقاط ضعف طراحی و عملیاتی اثبات کردهاند.نقاط ضعفی که حتی از چشم
زبدهترین کارشناسان و مهندسین ایمنی بدوره مانده است. این روشها نشان
دادند که نه تنها بایستی رویدادهای منفرد با احتمال کم و شدت بالا را بررسی
کرد بلکه بایستی سناریوهای بد فرجامی که در نتیجه بروز رویدادهای کم خطر
اما پر احتمال بوجود میآیند را نیز مدنظر قرار داد...